- yalan
- is. Aldatmaq məqsədi ilə deyilən əsilsiz söz (doğru, gerçək ziddi). Yalan söyləmək. – Surxay öz yalanından utanıb qıpqırmızı oldu. M. Hüs.. Yalan danışmaq – yalançılıq etmək, doğru söyləməmək, danışarkən həqiqəti gizlətmək. <Kişi:> Bütün rayon onu da bilir ki, bu bir ildə mən hələ yalan danışmamışam. İ. Hüseynov. Yalan satmaq – aldatmaq, yalan demək. Yalan satar tamam bir-birinə; Zahirdə ittifaq, batində nifaq. Q. Z.. <Sultan:> Bütün rayon bilir ki, Sultan Əmirliyə yalan satmaq adama çox baha oturur. İ. Hüseynov. Yalan yerə – yalandan, yalan olaraq, aldatmaq məqsədi ilə; nahaq, səbəbsiz. Yalan(a) çıxmaq – əsli olmadığı meydana çıxmaq, düz çıxmamaq. Yalanı çıxmaq – doğru danışmadığının üstü açılmaq, sözlərinin yalan olduğu aşkara çıxmaq. Yalanını tutmaq – düz danışmadığını ifşa etmək, danışdığı sözlərin əsilsiz olduğunu bəlli etmək. Hər kəs istəyir ki, mənim yalanımı tutsun, təvəqqe edirəm, bu yazdığıma yaxşı diqqət eləsin. C. M.. // sif. Düz olmayan, əsli olmayan, qeyri-həqiqi, qeyrigerçək; uydurma. Yalan söz. Yalan xəbər. Yalan vədlər. – Müridlərdə bütün bidəti, cinayəti, fisqi; Yalan hədisləri rövzəxanda görməli imiş. M. Ə. S..◊ . . . yanında yalandır – müqayisə bildirir. Kəşfiyyat quyusundan elə neft çıxır ki, onun yanında Suraxanı nefti yalandır. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.